Film recensie: Beautiful Creatures

Collider 

Beautiful Creatures is 28 maart verschenen in de Nederlandse bioscopen. Het is een film gebaseerd op het gelijknamige boek.

De trailer:

Ik ben er gisteravond heen geweest! Ik heb het boek heel veel jaar geleden gelezen, was totaal niet onder de indruk en heb helemaal niks onthouden. (Het was zelfs zo erg dat ik mezelf wijs gemaakt heb dat ik het boek nog niet gelezen had, tot ik de achterkant eens goed bestudeerde en er achterkwam dat ik hem toch wel gelezen had. Woeps).
Maar ik ben van mening dat een film heel anders kan zijn dan een boek en dat het heel anders kan voelen. En ik had gelijk!

We maken kennis met de grappige Ethan Wate. Het eerste wat je opvalt is zijn accent, hierdoor worden zijn gedachtenspinsels alleen nog maar leuker. Als meisje moet ik erbij zeggen, dat ik het een zeer aantrekkelijke jongeman vond. Dit vonden mijn metgezellen daarentegen niet allemaal. (Ja, hij is niet Edwardachtig.. maar ik vond hem super schattig. Meer mijn smaak haha!) Je leert het stadje kennen en komt er al snel achter dat het wat klein en beknepen is. De kerk en vooroordelen hebben veel invloed in dit kleine dorpje. Ethan wil er dan ook zo snel mogelijk weg! Maar dan komt er een nieuw meisje in de klas...
Daar komt Lena in het spel. Een mooi, wat duister meisje met een hoge muur om zich heen. Ik vond Lena erg leuk gecast, het meisje dat haar speelt heeft een enorm mooie stem. Ook vond ik het wel leuk dat de cast niet zo perfect was, ik kreeg het gevoel dat er echt op acteerkwaliteiten gecast is en niet op uiterlijk of bekendheid. Bij Lena is het eerste wat mij opviel dus haar stem en haar kledingkeus. Niet heel modieus. Maar who cares.

 Ik ga niet teveel zeggen over het verhaal, ook wil ik geen grappen en leuke momenten bederven of het einde vertellen. Daarom hou ik het wat vaag. Het is een leuk verhaal, erg voorspelbaar. Ik wist niks meer van het boek, maar zaten niet heel veel verrassende dingen in. Het heeft hele mooie special effects en de sfeer is echt prachtig neergezet. Op een gegeven moment wordt het voor Ethan heel vreemd en eng en ik zat toen ook rechtop in mijn stoel. De muziek helpt hierbij, de manier van filmen, kleding en make-up. Echt een hele mooie film, qua beeld. Het verhaal blijft voor mij wat zwak, maar als film is het zeer entertaining. Ik wil ook zeker het tweede deel zien. Nadat de film klaar was wist ik niet zo goed wat ik er van moest denken. Het is een beetje vreemd. Aan de ene kant is het dus een mooie beeldfilm, goed geacteerd en je wordt echt vermaakt. Maar aan de andere kant is er dat verhaal, wat voorspelbaar voelt en het iet wat teleurstellende einde. 

Wat ik vind dat jij nu moet doen? Zelf kijken. Ik vond het een 3,5 ster film. Maar wie weet verhoog, of verlaag ik dit nog. Je zult waarschijnlijk net als ik weggaan met dubbele gevoelens. Je bent vermaakt maar zult je realiseren dat qua verhaal er heel wat aan schort. Dit is goed verborgen door de acteerprestaties en de mooie visualisatie. Dit neemt niet weg dat je waarschijnlijk deel 2 ook wel in de bioscoop wilt zien. Dus... gaan met die banaan!